आई "FB-कर" होते तेव्हा !

    

    गेल्या एक - दोन  महिन्यांत  तो 'मार्क जूकरबर्ग' सुद्धा कदाचित आश्चर्यचकित झाला असेल कारण ' सौ. आठवले यांचा FB वर सक्रीय सहभाग !' अशी हेडलाईन त्याच्यापर्यंत एव्हाना पोहोचली असेल ! "पुढच्या ५ मिनिटात लॉग आउट झालेलं दिसलं पाहिजे" असं म्हणून माझ्यामागे तगादा लावणारी माझी आई अचानक  'FB-मय' कशी काय झाली ह्याचं राहून राहून मला आश्चर्य वाटत होतं ! पण म्हणतात ना; संगती-संग दोष: ! असो !

      "आधी तो ID आणि पासवर्ड लिहून ठेव कुठेतरी. मी काही रोज  ते FB वापरणार नाही.  त्यामुळे  लक्षात  ठेवायचं म्हणजे कठीणच आहे !" , "उगाच  कशाला आपली सगळी माहिती लिहायची तिथे ? काही नको.  गरजेपुरतं टाक." , "माझा फोटो बिटो लावू नकोस  हं सध्या, नंतर बघू." , "हेच का ते status ? काय लिहू  इथे ?" , "ही कसली माणसांची लिस्ट ?  मी कुठे रिक्वेस्ट पाठवलीये त्यांना ?" "chat  कसं चालू करायचं ?" "रंजना आहे का बघ ना FB वर !"  हुश्श्श ! होलसेल मार्केट  मधून  आणायच्या  सामानाची  लिस्ट  सुद्धा  कमी  असते  ह्या प्रश्नांपेक्षा !  असो.

         मी चौथीत असताना मराठी मध्ये एक धडा होता - 'शाबास माझ्या पुता !' त्या काळच्या विद्यार्थ्यांच्या आयुष्यातला 'दहा-बारा' ओळींची उत्तरं असणारा हा पहिला   च  धडा होता. परीक्षेच्या अलीकडचा दिवस होता आणि / म्हणूनच मी फार मन:पूर्वक त्या धड्याच्या प्रश्नांची उत्तरं पाठ करत बसलेले (मराठी विषयाची उत्तरं "पाठ" करायची  नसतात हे सगळं नंतरचं शहाणपण). आई ऑफिस मधून आली. आपली मुलगी एकटीच बसून एवढा मन:पूर्वक अभ्यास करत आहे हे पाहून तिला किती आणि काय काय वाटलं असेल हे  तिचं तीच  जाणो ! तिने माझ्या उत्तराची उंची (quantity आणि quality दोन्ही) पाहून खूप काळजीने विचारलं कि "झालं का उत्तर पाठ ?" आणि नसेल झालं तर कसं कर इत्यादी. पण पुढच्या दहा-पंधरा मिनिटांतच मी तिला ते उत्तर लिहून दाखवलं. तेव्हा तिला झालेला आनंद माझ्या आजही लक्षात आहे ! 
        
     Fb शी तिची ओळख करून देताना लहान बाळाला कसं शिकवतात, अक्षरश: तसं मी तिला सांगत होते ! patience लागतात हो ! सोप्पं काम नाही ! आपल्याला ज्या गोष्टी अगदी सहज येतात त्या नवख्या माणसाला त्याच्या कलेने समजावून सांगणं म्हणजे महाकर्म ! पण माझा FB  चा गाढा अभ्यास असल्याने "अग्गं 'माझे आई' त्या सर्च मध्ये कर्सर ठेव !" असा थोडासा ओरडा आरडा करत आणि ओरडा आरडा केला म्हणून ओरडा खात असं मी ते ट्रेनिंग दोन दिवसातच पूर्ण केलं. पण  'शिक्षक कितीही ओरडला तरी त्याच्या मनात त्या विद्यार्थ्याबद्दल माया असतेच'! असं म्हणे. त्याप्रमाणे मी एका कागदावर FB  उपयुक्त  चार गोष्टी आईच्या नकळतच लिहून  ठेवल्या आणि FB च्या वाट्याला सुद्धा न जाणारी माझी आई 'फेसबुक-करांच्या' घरी सुखा-समाधानाने नांदताना पाहून कित्ती समाधान वाटलं ! अगदी 'राधाच्या' बाबांना वाटतं तस्सं !  मज्जा आली ! 
Happy Mother's Day !! :)