आज काहीतरी लिहावंसं वाटत होतं. पण काय लिहावं सुचता सुचत नव्हतं. भूगोलाच्या पुस्तकात सांगितलं आहे जगाच्या पाठीवर ७५ % पाणी आहे म्हणून आंब्याच्या उकडलेल्या चमचाभर गरात २ ग्लासभर पाणी घालून ते पन्ह म्हणून तुम्हाला प्यायला द्यावं हे मलाच मुळी 'रुचणार नव्हतं' !...... हे काय ! 'काहीतरी लिहायचंय' पासून आपण " 'काहीतरीच' लिहायचं नाही" पर्यंत आलेलो पाहून स्वतःचच आश्चर्य, मग कौतुक आणि शेवटी सुखद धक्का असं सगळं काही घडून गेलं ! तेवढ्यात माझा भ्रमणध्वनी खणखणला. "फिर- की calling " !! 'आता काय समाजसेवा करावी लागणार देवास ठाऊक' असं म्हणतच फोन उचलला. " Hiiiiiiiiiii dear !" "फिर- की !" ला काही activities ची माहिती, काही singing classes ची माहिती आणि प्रामुख्याने काही "CONTACTs" हवे होते. सगळं बोलणं झाल्यावर "फिर- की !" म्हणाली " you are the right person to talk about cultural activities...you are practising so many things at a time. so i was sure that you will help me..that is why i called you...anyways thank you sooooooooo much girly...muaah...you are so sweet ! god bless you ! byee... see you soon !" खरं सांगते, इतक्या गोड बोलण्याने मला diabetes होणार की काय असं वाटत होतं ! असो !
"फिर- की !"ने मदतीसाठी मला फोन केला म्हणून एका प्रसंगाची आठवण झाली...
नव्याने झालेल्या welingkars मधल्या मैत्रिणी एकदा गप्पा मारत होतो. साहजिकच कोण कोण काय काय करतं हा विषय निघाला. योगायोगाने मी शेवटी बसलेले रांगेत. एक एक जण सांगत होती - "मैं hip hop करती हुं |" दुसरी म्हणाली "I like shopping maann !! I can do shopping for hours !" (गुज्जूबेन होती हे सांगायला हवं ?!) , तिसरी म्हणाली, "मुझे ऐसा कुछ special शौक नही है|" चौथी बराच वेळ म्हणतच होती - "I like to enjoy my life ! (enjoy var extra stress) I have bunked my classes for hangouts. यु तो हम लोग घरपे झूठ बोलके गोवा भी गए है" मी एक भाबडा प्रश्न टाकला मध्ये - "why झूठ बोलके ?????" मला मुर्खात काढत ती म्हणाली "come on यार, to enjoy ! you know what, जब हमारे parents साथ नाही रेहते ना, we enjoy to the fullest ! just imagine, you - your boyfriend and many other couples, candle light dinner, dance, vodka, party.....wow !" मला धाप लागली. माझ्या बुद्धीच्या बर्र्रर्रर्र्रच पुढचं होतं हे सगळंच ! तिच्या मते तिने माझ्यासमोर एक नवीन 'आदर्श' ठेवलेला पण माझ्यासाठी हे "आदर्श घोटाळ्याच्या" तोडीस तोड होतं ! असो ! हिला travelling चं फारच वेड असल्याने दुसऱ्यांनाही travelling ची आवड लावणाऱ्या तिचं "फिर-की !" हे नाव मी निश्चित केलं ! ती म्हणाली, "its very common यार ! तु बोल...what do you do ??" "I am learning classical music and light vocal music..I have learnt नाट्यसंगीत too . नाट्यसंगीत म्हणजे काय ? अश्या अर्थाच्या त्यांच्या चेहऱ्यावरच्या प्रश्नचिन्हाकडे सोयीस्कर पणे दुर्लक्ष करत पुढे म्हटलं, I have given 6 exams of bharatnattyam, got B grade in Intermediate drawing exam and have acted in some one act plays too." एक मैत्रीण म्हणाली - "wow ! you have done so many things yaar !" मी smile दिली. पण "फिर- की !" म्हणाली, this is good ! but तुने कभी भी lectures bunk नही किये ?? मी म्हटलं, "i have bunked ! एका बार तो हम लोग टीचर के सामनेसे भागके गये थे..एक बार third floor पे presenty लगाके gr floor से घर पे गये थे.. but once in a while ". "फिर-की" चा पुढचा expected प्रश्न - you have boyfriend ?" मी - "no". 'मी किती मागास आहे' अश्यागत माझ्याकडे पाहत "फिर-की" म्हणाली - have you ever gone to picnic like this ? मी -" no , not THIS kind of." "do you party ??" " no" "फिर-की" - "that means you have not enjoyed your life Bhakti !" मला २ गोष्टींचं हसु आलं...पहिली म्हणजे तिचे 'enjoyment चे निकष पाहून' आणि दुसरी गोष्ट म्हणजे "पहिल्याच" भेटीत कोणी कोणाला "तू तुझं LIFE (??) enjoy नाही केलंस" असं कसं काय म्हणू शकतं ?? हि द्रष्टी बिष्टी आहे की काय असं मला वाटलं ! काही न बोलता तिला प्रश्न केला - "can you enjoy various arts ?" "फिर-की" म्हणाली no, but common yar..you had to learn those arts, practice for hours n then face exams ! कौन इतनी मगछमारी करेगा ! उससे अच्छी तो parties है boss !" मला तिच्या materialistic attitude चं वाईट वाटलं. " boyfriend , couples, candle light dinner, dance, vodka, party " च्या गोष्टी करणारी ही मुलगी माझ्यापेक्षा "२-३ वर्षांनी लहान" आहे म्हणून तिला 'Enjoyment' म्हणजे काय हे कळलं नसेल असं म्हणून मी माझ्या मनाची समजूत काढली आणि तिला समजेल अश्या भाषेत समजावलं ! असो...देव सगळ्यांचं भलं करो !
पण ह्या सगळ्यातून एक चांगलं झालं ! "enjoyment " म्हणजे काय ह्यावर स्वत:शीच छान विचार केला गेला. शिवाय ह्या प्रसंगाच्या आठवणीमुळे लिखाणासारखंच मला गाणं, चित्रकला, फोटोग्राफी, नृत्य, नाटक अश्या काही गोष्टी कळतात ह्याचा आपसूकच अभिमान वाटला. हे सगळं झालं प्रामुख्याने आठवत असलेलं..शिवाय हंगामी मोसामासारखं मेहंदी काढायला शिकणे, decorative pot painting, emboss painting , glass painting, लिखाण करणे, कविता करणे, एकांकिकेत काम करणे इथपासून ते ट्रेकिंग आणि स्विमिंग पर्यंत अनेक गोष्टी त्या त्या वेळी शिकल्या- केल्या त्या वेगळ्या. ह्या अभिमानाच्या मागोमाग ह्या कलांची गोडी लावणाऱ्या आणि काहीही शिकायला कधीही नाही न म्हणणाऱ्या माझ्या आई-बाबांची, ज्यांच्याकडून मी जाणते-अजाणतेपणी ह्या गोष्टी शिकले त्या सगळ्या गुरूंची, मित्र-मैत्रिणींची आठवण आली आणि त्यांचे आभार मानावेसे वाटले. शाळेमध्ये असताना खूप कंटाळा यायचा. आई-बाबांचा रागही यायचा की सगळी मुलं जेवढा वेळ खेळतात तेवढा वेळ मला खेळायला मिळत नाही, सकाळी ८.१५ ला बाहेर पडते ते रात्री ९.३० ला घरी पोहोचते; किती दमायला होतं वगैरे वगैरे. पण आता जर विचार केला तर असं वाटतं की हे एवढं गौडबंगाल तेव्हा मी जमवलं नसतं तर मी तेव्हा आणि आता रिकाम्या वेळात काय केलं असतं ? rather बराच वेळ रिकामाच राहिला असता ! कदाचित काहीतरी फुटकळ केलंही असतं पण तो वेळ आजच्या 'quality time' सारखा नक्कीच नसता. कदाचित "फिर-की" सारखी कुठेतरी फिरायला गेले असते..पण ते क्षणिक असतं ! आज मी मला कसला छंद आहे म्हणून सांगू शकले असते ? आणि सगळ्यात महत्त्वाचं म्हणजे आज ज्या चार गोष्टींतलं थोडसं काहीतरी कळतं म्हणून स्वतःला आनंद मिळतो, तो आनंद काय असतो हेच माहिती नसतं ! बापरे !!!!
माहितीतल्याच २ गोष्टी नव्याने शिकले ह्या एका प्रसंगातून. पहिली म्हणजे कलेची आवड असणारे आणि कधीही चांगलं काहीही शिकण्यासाठी "नाही" न म्हणणारे आई- बाबा मिळण्यासाठी नशीब लागतं ! दोन.. कलांच्या आस्वादातून मिळणारा आनंद हा इतर कोणत्याही क्षणिक गोष्टींतून मिळणाऱ्या आनंदापेक्षाखूप जास्त आणि दीर्घायू असतो.
so i must say - thank you "फिर-की" for making me re-think ! :)
